| konEsan ฅนอีสาน - ข้อมูลภาคอีสาน |
|
| |
|
|
ภาคอีสาน
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หรือภาคอีสาน ชื่อที่หลาย ๆ คนรู้จัก และคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี เป็นภาคหนึ่ง ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ตั้งอยู่อยู่บนที่ราบสูงโคราช โดยมีแม่น้ำโขงกั้นเขตแดนกับประเทศลาวทางตอนเหนือ และตะวันออก ทางด้านใต้จรดกับชายแดนประเทศกัมพูชา ทางตะวันตกมีเทือกเขาเพชรบูรณ์ และเทือกเขาดงพญาเย็นเป็นแนวกั้นแยกจากภาคเหนือและภาคกลาง
ภาคอีสานเป็นภูมิภาคที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศ คือมีเนื้อที่ประมาณ 170,226 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 1 ใน 3 ของพื้นที่ทั้งประเทศ แล้วยังเป็นที่ราบสูงทำให้ทั้งภาคมีลักษณะยกตัวเป็นขอบสูง แยกออกมาจากภาคกลางอย่างชัดเจน
ภูมิประเทศทางด้านทิศตะวันตกและทิศใต้ประกอบด้วยเทือกเขาสูง เทือกเขาทางด้านทิศตะวันตกมีความสูงเฉลี่ย 500 - 1,000 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล โดยมียอดเขาที่สูงที่สุดในภาคอีสานคือ ยอดภูหลวง ซึ่งสูง 1,571 เมตร และภูกระดึง แหล่งท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อเป็นอย่างดี สูง 1,325 เมตร ซึ่งแหล่งเทือกเขาสูงเหล่านี้เป็นแหล่งต้นน้ำของแม่น้ำหลายสาย อันได้แก่ แม่น้ำพอง แม่น้ำเลย แม่น้ำพรม แม่น้ำชี และลำตะคอง ทางด้านทิศใต้มีเทือกเขาสันกำแพง และเทือกเขาพนมดงรัก ซึ่งมีความสูงเฉลี่ย 400 - 700 เมตร กั้นเขตแดนระหว่างภาคอีสานกับลาว และกัมพูชา ยอดเขาเขียวเป็นยอดเขาที่สูงที่สุดทางตอนใต้ คือสูงประมาณ 1,292 เมตร
ส่วนทางตอนกลางของภาค มีเทือกเขาภูพานทอดตัวจากทิศเหนือลงสู่ทิศใต้ ทำให้ภาคอีสานถูกแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ แอ่งโคราช เป็นบริเวณแถบลุ่มแม่น้ำมูล แม่น้ำชี มีพื้นที่ประมาณ 3 ใน 4 ส่วนของภาค และแอ่งสกลนคร คือบริเวณที่เหลือทางตอนเหนือของเทือกเขาภูพาน และบริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำโขง
การเกษตรถือเป็นอาชีพหลักของประชากรในภาคอีสาน แต่ด้วยสภาพอากาศที่ร้อนและแห้งแล้ง รวมถึงปัจจัยอื่นๆ ทางด้านสังคมเศรษฐกิจ ทำให้มีผลผลิตที่น้อยกว่าภาคอื่นๆ ผลผลิตทางกรเกษตรที่สำคัญก็มี เช่น ปอ มันสำปะหลัง ฝ้าย ข้าว โดยเฉพาะ ข้าวหอมมะลิจากทุ่งกุลาร้องไห้นั้น ถือได้ว่าเป็นข้าวส่งออกสำคัญของไทยไปทั่วโลก
ภาษาหลักของภาคนี้ คือ ภาษาอีสาน แต่ภาษาไทยกลางก็นิยมใช้กันแพร่หลายโดยเฉพาะในเมืองใหญ่ ขณะเดียวกันยังมีภาษาเขมร ภาษาส่วยที่ใช้กันมากในบริเวณอีสานใต้ นอกจากนี้ยังมีภาษาถิ่นอื่นๆ อีกมาก เช่น ภาษาผู้ไท ภาษาโส้ ภาษาไทยโคราช เป็นต้น
ภาคอีสาน มีเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมที่หลากหลายและโดดเด่น เช่น อาหาร ภาษา ดนตรีหมอลำ และศิลปะการฟ้อนรำที่เรียกว่า เซิ้ง เป็นต้น |
|
|
|
|
|